Koca bir nesli fark etmeden kaybetmişiz! Ne X, Ne Y, Ne Z: Adları tarihe kazındı

Derleyen: Betül Yasemin Kökbek / Milliyet.com.tr - İnsanlık var olduğu günden bugüne dek süregelen savaşlar beraberinde bir dizi sorunu da getirdi. Savaşın yıkımıyla oluşan yaralarını temizlemeye çalışan toplumlarda savaşın izleri de kaldı. Özellikle I. ve II. Dünya Savaşları'ndan sonra taraflardaki dengeler değişirken taraf devletlerin her birinde sayısız gelişmeler yaşandı. Bu gelişmelerden en çok da o dönemlerde yaşayanlar nasibini aldı. Bu insanlara da 'kayıp kuşak' dediler. Henüz X,Y ve Z kuşaklarının konuşulmadığı günlerde yaşayan 'Lost Generation'ın (Kayıp Kuşak)'hikâyesi ise edebiyattan beyaz perdeye kadar sanatın her dalına yansıdı.

YAŞADIKLARI Y KUŞAĞINI GÖLGEDE BIRAKTI
Takvimler I. Dünya Savaşı yıllarını gösteriyordu. X, Y ve Z kuşaklarının öncüllerinden olan 'Kayıp Kuşak' 1880–1900’lü yıllar arasında doğmuş ve savaşın acı yüzüyle burun buruna gelmişti. Cephede ölenler, savaş sonrası çökmüş bir ekonomi ve belirsizlikle dolu bir gelecekle dünyaya bakışlarını kökten değiştirecek bir döneme girdiler. İnsanlığın geleceğine dair kuşkuları arttı ve büyüklerinin değerlerine isyan ettiler; terbiye yerine sefahat, ideoloji yerine hedonizmi (hazcılık) aradılar. Savaş sonrası bu nesilde kalan en büyük özelliklerin başında aidiyet eksikliği geliyordu. Geleneksel değerler ve aile yapısı, savaş sonrasında onlar için anlamını yitirmişti. Neredeyse kaybedecekleri hiçbir şey yoktu.Yarınlarının hiçbir garantisi olmadığını bildikleri için tüketim odaklı yaşıyordu. Ruhsal boşluklarını lüks yaşamla ve sürekli eğlenmekle dolduruyorlardı. Toplumla bağları zayıf olan bu neslin otoriteye ve kurumlara olan güveni azalmıştı. Özetle hayatlarının önemli bir dönemi, savaş ve yıkım nedeniyle anlamını yitirmişti. Bu özellikler de onların 'kayıp' olarak nitelendirilmesine sebep olmuştu. Genellikle Y kuşağının zorlu şartlarda yaşadığı bilindiğinden zorlu bir hayata sahip olduğu düşünülür ancak 'Kayıp Kuşak'ın yaşadıkları yanında Y kuşağının şartlarından bahsedilmiyor bile.

İÇSEL ÇATIŞMALARINI HEYBELERİNE DOLDURUP GÖÇ ETTİLER
Kayıp kuşağın içsel çatışmaları ve hayal kırıklıkları edebiyata da yansımıştı. Savaştan sonra Amerikalı yazarlar kendilerini kaybolmuş, amaçsız hissettiler. Birçoğu 1920'lerde memleketlerindeki geleneklerden kaçmak için Paris'e akın etti. Bu gurbetçiler, dönemin ruhunu yakalamayı başardılar. Özellikle Amerikalı yazar Ernest Hemingway'in kaleminden dökülenler bu kuşağın daha görünür olmasını sağladı.'Güneş de Doğar' adlı kitabında Hemingway Paris’ten İspanya’ya uzanan bir grup gencin, savaş sonrası amaçsız ve tutarsız hayatlarını anlatmıştı. F. Scott Fitzgerald'ın 'Muhteşem Gatsby'si, Erich Maria Remarque'nin 'Batı Cephesinde Yeni Bir Şey Yok'u savaşın cephedeki gençler üzerindeki yıkıcı etkisi ve onların travmalarını okuyucularla buluşturdu.

Kayıp kuşak yalnızca tarihsel bir dönem değil, bu neslin taşıdığı özellikler aynı zamanda modern kuşaklar için de bir uyarı niteliğinde. X, Y ve Z kuşakları, teknoloji ve globalleşme ile farklı zorluklar yaşıyor olsa da Kayıp Kuşak’ın deneyiminin, toplumsal bilinç açısından büyük bir ders olabileceği düşünülüyor.
Sende Yorum yap